परिवर्तनको निम्ति घर त्यागेको बा
बन्दुक सँगै पड्किएपछी
मैले आमाको सिन्दुरको काजकृया गरेको हुँ !
बा ले आमालाई हातका औंला काटेर
लगाइदिएका हुन रगतको रातो सिन्दुर
न आमा लाई फाप्यो न बा लाई
आज समाजवादको आँखा
सर्वहारा को छातीमाथि अन्धो बनेर हिडिरहेकै छ !
ती बा आमालाई नफापेको रातो रगतको
एक सानो अंश बाट उम्रेको हुँ म
म भित्र
बा को रातो रगत र आमाको जीवित सपनाका थाकहरु
समानता को उत्तानो भर्याङ बनेर बांचिरहेकै छन
उही समानता को बाटो भएर
उकालो लागिरहेकै छन अवसरवादी दलालहरु !
सत्ताको कुर्चीमा हांसिरहेकै छन काला भूत मान्छेहरु
सुन !
म बा को सीमान्त रगत पोखिएको धर्तीको भूमिपुत्र हुँ
यतिखेर म बा को चिहानको छातीको नापको विवरण
र आमाको सपनाको लिष्ट बोकेर उभिएको छु !
उभिएको छु यहाँ की
भर्खर उभिएको भुइँमा सत्ताको हाँसो सुनेर
बारुद मगमगाइ रहेछ !
किशन भुजेल ”विषम”, तनहूँ
